نورپردازی

طراحی نمای ساختمان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا نمای ساختمان اولین عامل ارتباط‌دهنده و جذب‌کننده افراد با ساختمان است. گاهی شنیده می‌شود که نمای ساختمان، معرف نوع و کیفیت ساختمان هست.  بر همین اساس در حین طراحی نما باید به نمای روز و شب یک ساختمان توجه کرد.

نورپردازی یک ساختمان در شب، مسئله بسیار حساس‌تری از طراحی نما است. نورپردازی اصولی می‌تواند یک ساختمان معمولی را به یک جاذبه توریستی در شب تبدیل کند. درحالی‌که نورپردازی غیراصولی، یک ساختمان بسیار زیبا را به یک منظره ترسناک در شب تبدیل می‌کند.

انواع نورپردازی :

عموما نورپردازی ساختمان به دو بخش نورپردازی بخشهای بیرونی و نورپردازی داخلی تقسیم می شود:

نورپردازی بخشهای بیرونی بنا

این بخش شامل نورپردازی نما و همچنین نورپردازی محوطه می باشد.  

الف -نورپردازی نما  :

در نورپردازی نما چندین نکته حائز اهمیت است برای مثال تاکید بر خطوط عمودی و یا افقی بنا توسط نور، انتخاب رنگ نور متناسب بارنگ نما، عدم مزاحمت نورپردازی برای داخل ساختمان، در نظر گرفتن طول برد نور و تقویت آن در محل های مورد نظر، پنهان کردن منبع نور به گونه ای که فقط خود نور دیده شود و نه منبع آن، در نورپردازی نما عموما از وال واشر ها و نور افکنها استفاده میشود و باید دقت داشت که چراغهای بابالا برای این منظور در نظر گرفته شوند تا در برابر عوامل محیطی مقاوم باشند .

روش های مختلف نورپردازی نما ساختمان :

۱- نور پردازی  خشن :

از این نورپردازی برای نشان دادن بافت های کوچک و سطوح و عناصر معماری در نمای ساختمان ها به کار برده می شود در واقع با استفاده از این روش نمی توان سطح گسترده ای از بنا را نشان داد زیرا وسایل و ابزار های نور پردازی بر روی همان قسمت ها و سازه هایی که قرار است بیشتر مورد توجه و دید قرار بگیرند نصب می گردد.

۲-نور پردازی  یک دست :

نورپردازی یک دست و نرم، معمولا از یک نقطه در مجاورت نمای ساختمان انجام می شود، که توسط آن می توان نمای ساختمان را بصورتی یک نواخت و در سطح وسیعی روشن کرد